De lange weg naar… huishoudhulp!

Ik werk nu al een tiental jaar voor Solidariteit voor het Gezin als huishoudhulp maar heb in heel wat verschillende branches gewerkt vooraleer ik hier aan de slag ging.

Ik heb een diploma van verzorgende op zak waar ik tot nu toe nog niets mee gedaan heb. Na mijn studies heb ik nog een opleiding verkooptechnieken gevolgd, waarna ik vertegenwoordigster werd en voortdurend in de wagen zat. Ik maakte de wegen van Oost -Vlaanderen , Antwerpen en het prachtige Limburg onveilig. Ik genoot van mijn vrijheid en het ontdekken van nieuwe gebieden, maar evengoed van de serieuze uitdaging om mijn verkoopcijfers te halen! Dat ik bovendien continu mensen ontmoette met elk hun eigen verhaal was de kers op de taart. Zo deed ik onrechtstreeks trouwens al een beetje aan sociaal werk.

Nadien ben ik verdergegaan in dezelfde branche als zelfstandige. Maar toen de economische crisis toesloeg in de textielsector werd dit steeds moeilijker, waardoor ik er na een tijdje genoeg van had. Ik was klaar voor een nieuwe uitdaging! Het is namelijk mijn mening dat een mens zijn blik altijd moet blijven verruimen en aangezien ik jong en vol ambitie was, begon ik aan een avondcursus voor ambulancier.

Het combineren van studies, werk en gezinsleven was geen makkelijke opgave. Maar met een gezonde dosis doorzettingsvermogen slaagde ik doorheen de opleiding en behaalde ik mijn diploma ‘ambulancier’. Ik kreeg direct een job aangeboden bij ziekenvervoer. Het was fantastisch werk, maar met ongelofelijk lange dagen. Zeker toen ik buitenlandse repatriëringen deed was ik zelfs soms hele dagen niet thuis. Geen evidentie met drie jonge kinderen in huis. Maar als ik thuiskwam en wist dat ik een mens gelukkig gemaakt had, maakte dat veel goed.

Na 6 jaar harde labeur was ik wel terug aan verandering toe. Zo kwam ik terecht bij mijn huidige werkgever, Solidariteit voor het Gezin. Eerst wou ik graag werken als verzorgende omdat ik daar uiteindelijk toch voor gestudeerd had. Er waren echter geen openstaande vacatures hiervoor en ik kreeg een job als huishoudhulp aangeboden.

Ik ben een optimistisch en positief persoon, dus ik greep de opportuniteit met beide handen. Ik ging wel zien wat er gebeuren zou. Ondertussen zijn we al een decennium verder en wil ik niet meer terug. Ik poets heel graag en zou het sociale contact met mijn klanten niet meer kunnen missen!